magie van de vrouw, laatste dag

Magie van de vrouw

9 september 2012 is de laatste dag van de tentoonstelling. Voor de laatste keer geniet ik van de rijkdom aan textiel en sieraden uit Indonesië. Vooral de sieraden trekken mijn aandacht. In een notitieboekje teken ik motieven, vormen en sieraden, soms realistisch, soms een ontwerp.

Zowel het textiel als de sieraden stralen een onvergelovelijke dicipline in vakmanschap uit. Hoogstaande kunst is alleen voor de rijken, laten de foto’s zien, die in het trappenhuis hangen. Nu ruim 2 eeuwen later loop ik erlangs en laat me inspireren door de kennis, creatie en schoonheid van de textiel en sieraden.

Het boek dat bij de tentoonstelling hoort geeft me nog jarenlang een overzicht van deze kunstcollectie. De borduursels met kleine schelpen, ikat motieven, batiks, boomschorstextiel, de vele gouden sieraden zullen blijven verrassen en inspireren. De is ook magie.

Are my hand clean

Lezingen van de TGFC
Meerdere malen kwam de uitleg over de productie stappen van het maken van textiel aan bod. Het lied van Sweet Honey in the Rock - Are my hands clean, dat ik al 20 jaar ken schoot telkens door mijn gedachte. Geen uitleg kan er tegen op.
Het nummer is heel knap in elkaar gezet, met een beschrijvende tekst die je op reis neemt van ruwe grondstof naar verwerking van textiel en kleding, om feilloos te eindigen bij je eigen verantwoording.



Sweet Honey in de Rock is wat mij betreft de beste a cappella groep, die zingen, stemgebruik en technieken verheffen tot kunst. Stijlen mengen zich vloeiend, met een voorkeur voor Afrikaans, blues en gospel. Daarbij zijn the ladies duidelijk over sociale misstanden en ongelijkheid. Vooral de positie van vrouwen heeft hierbij hun aandacht,

Textiel museum

De lezingen georganiseerd door TGFC over textiel & technologie zijn in een toepasselijke omgeving gegeven. Het is lang geleden dat ik in het Textiel museum was. Bij het oude textiel gebouw staat en vernieuwd museum gebouw. In het museumcafé kun je zitten op banken van open geweven koorden. Een reuze slinger van synthetische stof neemt je ogen mee de hoogte in, waar het uit een open parasol komt.

Mich Dulce komt uit London om deel te nemen aan de lezingen. Zij is genomineerd in TGFC. Zij ontwerpt hoeden, die gemaakt zijn van vezels van bananen bladeren. Het is een sociale onderneming en ze werkt samen met vrouwen uit de Filipijnen. Haar ontwerpen van bananenbladvezels. Good luck Mich



De tijd heeft niet stil gestaan. In het textiel lab kun je allerlei machines aan het werk zijn die met textiel productie te maken, zoals weven, spinnen, breien, verven. Ook wordt er uitleg gegeven over garens. Nieuwe technieken, zoals lasercutting op synthetische stof, dat een kant effect geeft. Al had ik weinig tijd het was leuk om erdoorheen te lopen. Ook goed om te weten is dat het museum kan helpen bij textielinnovatie.

bomen, textiel en Afrika

Nieuwsgierig kijk ik verder naar innovatie materialen en kom bij een andere genomineerde van de materiaal prijs 2011.

Textiel gemaakt van boombast
van Lenneke Langenhuijsen
Een onderzoek naar de kwaliteit van hout als flexibel materiaal. Lenneke heeft onderzoek gedaan in de South Pacific, waar boombast tot doeken wordt geklopt. In Nederland werd het onderzoek voortgezet, waarbij bleek dat als het textiel geborduurd werd, het wasbaar is op 60 graden. Vervolgens kan het textiel geverfd, gelaserd, gestikt en geprint worden. Ook kan van het houten textiel een vorm gemaakt worden. Lennke gaat onderzoek doen naar de mogelijkheden van bast van Europese bomen.


Op haar site kun je een korte documentaire zien over hoe bast geslagen wordt tot een flexibel textiel. Heel leuk om dit allemaal te lezen op een manier dat een stuk cultureel erfgoed gedocumenteerd is en teven als inspiratie dient voor nieuwe textiel. 

Boombast en raffia in Afrika
Dat doet me denken aan Afrika. In Congo wordt al heel lang boombast tot textiel geslagen. Naast boombast wordt ook de raffia gebruikt en verweven tot prachtige Kaasai velours van het Bakuba volk in Kongo.
De raffiadoeken zijn gemiddeld 45-55cm en hebben een natuurlijke lichtbruine tint. De bewerking bestaat uit een combinatie van borduren; de platte steelsteek en het poolborduursel. Hierbij worden een aantal vezels samen gedraaid en door een naald gestoken waarmee de borduurster een inslagdraad opneemt, de vezels er door haalt en op gelijke lengte afsnijdt. Zo krijgt men een regelmatig, borstelig geheel. De vezels worden in diverse tinten gekleurd.
 
Kenmerkend zijn de geometrische motieven. De composities zijn opgebouwd uit honderden symbolische tekens. Met name bij de Kaasai velours ziet men een grondige kennis van het optisch fenomeen: vlechtbanden, wervels, haken, spiralen, concentrische cirkels en ruiten vormen motieven die van mythologische betekenis zijn of verwijzen naar dagelijkse gebeurtenissen.

Een velours van goede kwaliteit vergt soms meer dan een jaar tijd en werd in grote getale verzameld. Het diende als betaalmiddel, statussymbool, bruidsschat en grafgift.
Bij de aanstelling van de koning werd door alle clans van het rijk een vrouw aangeboden, zo was hij verwant aan het hele rijk. Tot zijn harem behoorden ook de vrouwen die hij erfde van zijn voorgangers en de lievelingsvrouwen die hij al had voor de troonsbestijging. Het aantal kon oplopen tot wel 600 vrouwen. Deze vrouwen waren verdeeld in werkers en minnaressen. De werkers trouwden onderling om de werkverdeling te handhaven; de ene partner verrichtte het mannenwerk en de andere het vrouwenwerk waardoor ze voldeden aan de eis dat de Shoowa stoffen geweven werden door mannen en het borduren door vrouwen.

Afrikaans boombast textiel van de Mbuti pygmeeën
Terug naar de boombast. De kleding van de Mbuti pygmeeën bestaat uit lapjes van boombast: 'Tapa's. De vrouw wijst de boom aan waarvan de man vervolgens een reepje schors verwijdert en deze klopt tot het geheel soepel en dun is. Het beschilderen, de taak van de vrouw, bestaat uit geometrische motieven die ontleend zijn aan de natuur. Grondstof voor de verf is houtskool en vruchtensap. De Tapa wordt gedragen tijdens dansfeesten. Een koordje wordt om het middel gebonden waaromheen het doekje geslagen wordt.

Interesse in een doek, ze zijn te koop via afrikatextiel.com

Water besparend textiel

Ik verheug me op de lezingen morgen in het Textiel museum over textiel technologie. Vandaag las ik via oneworld een interessant bericht. Waterbesparend textiel wint designprijs.  Maarten Kolk en Guus Kusters zijn de gelukkige winnaars met een waterbesparend textiel winnen ze de materiaalprijs 2011 van Stichting Doen.

In het artikel staat hoe ze met de doelstelling om minder water te verbruiken in het productie proces van textiel te werk zijn gegaan. Het resultaat klinkt veelbelovend, maar zal bij grote productie zijn werkelijk waarde laten zien.

Oneworld eindigt met de footnote over onze vuile was. Gegevens hebben ze van waterprint.org hebben ontleend.Zo kom je nog eens te weten hoeveel water wordt gebruikt om een spijkerbroek mee te maken. Hebben we het nog niet over de vervuiling en het landverbruik met monocultuur. Er staan nog meer voorbeelden van melk, vlees en bier, in een oogopslag af te lezen.

 

workshop #TGFC over textiles technology

Donderdagmiddag is de workshop van TGFC in het Textiel Museum in Tilburg

Er is een lezing over keuzes in duurzame vezels
over draagbare technology, katoen verwarring en celluloze

Cellulose boeit mij,
maar draagbare technologie eveneens.
Grote voorbeelden zij Paco Rabanne en Iris van Herpen

Hun collecties zijn eigen door het unieke van het materiaal. Creaties ademen hun eigen sfeer uit, maar altijd sterk en overtuigend. De collecties van Paco en Iris inspireren, enthousiasmeren en doen naar meer verlangen. Als dit kan met draagbare technologie dan ben ik nieuwsgierig naar de lezing hierover tijdens de dag van textile technology.

#biodiversiteit: innovatie en verantwoordelijkheid

De lezingen donderdag van the Green Fashion Competition drukken je neus op de feiten. Iets wat je allang weet, maar net als veel mensen niet op de voorgrond staat omdat er zoveel afleiding in je leefomgeving is. In mijn vriendenkring zijn we op huishoudelijk gebied met het milieu bezig. We delen onze ervaringen. Ik doe nog steeds met veel plezier de was met wasnoten. Elk zakje wasnoten is minder synthetisch sop in het water. Het is maar een van de vele dingen waar je als consument voor kunt kiezen. Ik vind het niet erg dat het wasgoed geen synthetische geur heeft. Ik draag dagelijks de natuurlijke geur van moromoro bij mij.
De schade die onze aarde en daarmee onszelf wordt aangedaan is groot. De kwaliteitsvraag van consumenten en kunstmatige marketing gedreven keuzeopties van producten moet terug. Daarbij is het uitgangspunt van verantwoording dragen belangrijk in het doen van keuzes van producten, die minder schadelijk zijn voor onze aarde in bijvoorbeeld materiaal, productiemethode, distributie en arbeidsomstandigheden.

Het moet anders en kan anders. Ik denk aan het fantastische voorbeeld van Suzanne Lee in haar TED talk over het groeien van celluloze materiaal met een theebacterie.

#TGFC heeft een manual uitgegeven waar biodiversiteit veel aandacht krijgt en verschillende alternatieven worden aangekaart om biodiversiteit te behouden door bijvoorbeeld;
- overproductie te verminderen, zoals slow fashion en het C2C concept,
- innovatie in productieproces door minder gebruik of hergebruik van chemicaliën,
- nieuwe natuurvriendelijk materialen voor textiel, zoals hennep, brandnetel, algen
- distributie kanaal verkleinen,
- water en land verbruik efficiënter maken,
- hergebruik van materialen, hierin zou de consument meer kunnen betekenen door vooraf scheiden van verschillende textiel materialen en fournituren,
- bewustzijn over biodiversiteit verhogen en dit vast te houden.
The Green Fashion Competition manual is te downloaden via de site van TGFC onder academy.

Tot slot een TED talk over het einde van leven, en hoe het dode lichaam weer 1 wordt met de natuur zonder de natuur te vervuilen met al het gif dat in het lichaam zit.

Groene Denim

 


















In deze video legt Linda Loudermilk in 3 minuten heel duidelijk uit wat het verschil is tussen gewone katoenen met chemicaliën bewerkte denim en groene denim bewerkt met OZONE.

#inspiratie en #fantasie wordt werkelijkheid met #textiel

Wat een fantastisch verhaal van een waar kunstenaar 

Janet Echelman

die ondaks de beperkingen de uitdaging aangaat 
om haar ideeën vorm te geven. 

Ontdek meer verhalen bij TED

thee bacterie textiel

Dit experiment is geweldig
nog niet klaar
maar toch geweldig

Comatex: wax local

31 jan 2011 maandag

Comatex

In west Afrika zijn er fabrieken die prints maken voor de locale markt. In Mali is dat Comatex – compagnie Malien du textile. Dit zijn vaak wax stoffen van katoen. De katoen is van mindere kwaliteit dan de dure waxstoffen. Ze worden ook wel wax local genoemd. In de winkel kost de stof 1450 Cfa per pagne en op straat 1500 Cfa de pagne.

50 ans en 22 september

Populair zijn de Comatex dessins voor de viering van onafhankelijkheidsdag 22 september. In 2010 was Mali 50 jaar onafhankelijk. De print speciaal daarvoor uitgegeven heet 50ans. Jaarlijks veschijnt er een nieuwe print met 22 september erop. 50ans avec tete (50 jaar met hoofd) is een print met afbeelding van presidenten van Mali.

8-mars

Print voor vrouwendag, 8 maart. Dan zijn de vrouwen vrij. Een dag dat de mannen het huishouden mogen doen, boodschappen en koken. Vrouwen vieren deze dag met trots.

Religieuse stoffen

Voor de grote feesten, zoals tabaski en maloud zijn er prints met de naam van het feest en het jaar van uitgave.

 

Afrikaanse kleding en stof

De dag begint warm met 19 graden en loopt op naar 36 C graden. Er is veel wind, de deuren rammelen en blaadjes worden van de boom gerukt.

Met mama vroeg op weg naar de markt. Dit keer voor stof, basin gekleurd. 

Basin is een glanzende stof met een ingeweven pratroon. Hoe glanzender, hoe beter dit patroon te zien is. Er zijn verschillende kwaliteiten. De eerste kwaliteit kost al gauw 20.000 cfa voor 3 meter. De tweede kwaliteit kost 10.000 Cfa voor 3 meter. 

Waxstof voor een wikkeldoek kun je op straat kopen. Wax is een katoenen stof met patronen in vaak felle contrast kleuren. Malinezen kennen Nederland van de melk, de voetballers en van Vlisco. Vlisco is de beste kwaliteit in waxstof, die in Nederland, Helmond wordt gemaakt. Wax wordt verder gemaakt in Engeland, China en Afrika zelf. Ik zoek wax uit Ghana of Ivoorkust.

In de boetiek verkopen ze meestal per drie wikkeldoeken. Deze hoeveelheid stof is nodig voor een ensemble, een boubou (groot wijd gewaad), een wikkeldoek en een hoofddoek.

Veel borduurwerk op de top en pagne zijn nu populair

 In de middag kleding ontwerpen om naar de tailleur (kleermaker) te brengen. Het is niet eenvoudig om een tailleur te vinden die de ontwerpen begrijpt en kan uitvoeren. Het Afrikaanse system van kleding maken is anders dan de westerse. Een voordeel is date er vaak met grotere naden wordt gewerkt, waardoor kleding een maatje groter kan worden gemaakt. Een mooie vorm van duurzaamheid.

Veel tailleurs borduren de kleding met borduurmachines. Glanzende garens in heldere kleuren accentueren de versieringen van het borduurwerk. Met zilverdraad krijgt het extra allure.