Verleden week had ik nog contact met Dabou Diarra (vriend en muzikant uit Koutiala). Alles gaat goed in Bamako en in Koutiala. Wanneer ik weer kom. Dan maak ik een grapje dat het tijd is dat hij in Nederland komt optreden.
Nu is het ineens anders. Dat het zo ver moet komen in een land als Mali. De Malinezen zijn sympathiek en gemoedelijk. De herrie komt vanuit het noorden. Het gebied is al jaren instabiel. De Touaregs (volk uit de Sahelregio) willen hun eigen land. Zij zijn niet de enige die geïnteresseerd zijn in het stuk woestijn van Mali. 
De strijd is een aantal maanden geleden weer opgelaaid toen Touareg huurlingen terug kwamen uit Libie met een groot arsenaal aan wapens. Hiermee gingen zij in het noorden van Mali de strijd oppakken. Meer dan 80.000 arme mensen zijn gevlucht naar Burkina Faso en Niger. In dit Sahel gebied zijn de oogsten door droogte mislukt. Er dreigt een hongersnood.Het leger van Mali claimt onder andere te weinig middelen te hebben tegenover de Touareg rebellen. Dat heeft nu geleid tot een coup. Waar het heen gaat weet niemand. De verkiezingen die voor april gepland staan wil Frankrijk door zien gaan. Maar of dat lukt blijft de vraag.
De mensen in Mali inspireren me, door hun kracht, kijk op het leven en gemoedelijkheid. In alle bonte kleuren en door het stof heen straalt het leven van nu. De gastvrijheid en humor, de veerkrachtigheid om met problemen om te gaan. Er is altijd InsjAllah.
Tijdens de avonturen van Moromoro in Mali en Senegal heb ik veel geleerd. De hulp en bereidwilligheid om een bijdrage te leveren aan Moromoro op welke manier dan ook is hartverwarmend. Zij zijn het gezicht voor mij van Mali, maar ook mijn Malinese vrienden in Nederland.
Ik wens iedereen vrede en kracht.
No comments:
Post a Comment