naar Koutiala met Bittar transport

01 feb 2011 dinsdag

Om 6.30 uur op het busstation. Het is schemer, maar Bamako is al wakker. Op busstation is het wachten tot de bus vetrekt. Bussen met een verre bestemming gaan eerst. Koutiala is de laatste en vertrekt pas om 9.00 uur. Dan is het al warm. Bij de post van Bamako worden papieren van de bus en chauffeur gecontroleerd. Verkopers bestormen de bus met drankjes en eten. Het is altijd een kunst om op tijd te verkopen, voordat de bus verder rijdt.

12.30 uur in Segou stappen er mensen uit. Daar staat de Bittarbus naar Bobo met panne (bus is stuk) en de passagiers krijgen plaats in onze bus. In de volle bus is weinig ventilatie. De gordijntjes gaan dicht voor wat schaduw. Af en toe een foto van het landschap en de brug over de Bani in de buurt van Bla.

15.30 uur aankomst in Koutiala. Blij met de frisse lucht. De bus leek wel een oven en dat geeft een flinke hoofdpijn. 

11 jaar geleden was ik voor het laatst in Koutiala bij Dabou Diarra en zijn familie. Dabou is muzikant en al zijn kinderen zingen en spelen een of meer instrumenten. Ik heb veel van Dabou geleerd en ga ik ze opzoeken.Dabou en zijn zoon Issa halen me op. Na 11 jaar is Issa geen jongen meer, maar een man. Middag eten staat al klaar. Na het eten een bucketshower (bad met een emmer water). Veel tijd om te rusten is er niet, iedereen wil iets zeggen en horen.

tip: reizen met de bus kan comfortable als het een bus met airco is. Op voorwaarde dat de airco het doet. Sommige bussen hebben weinig ventilatie, alleen twee luikjes in het dak. Als de zon erop staat kan het heel warm worden.